MOJA LEKCJA.

Salut!

Robię pomiędzy postami bardzo długie przerwy. Czasami boję się pisać, bo myślę że niektóre posty mogą przypominać kartki z 'Pamiętnika początkującego alkoholika'. To przez te szalone imprezy. Do tego niektóre mogłyby być bardzo dołujące, bo często po pracy mam swoje trudne momenty. Ostatnio miewam je coraz częściej, bo czuję się bardzo zdemotywowany. Ale na całe szczęście nazywam się Maks Kulicki. Opowiem teraz wam pewną historię.

Pewnego pięknego, słonecznego dnia siedziałem na ławce w parku. Zauważyłem ulotkę leżącą na ziemi i podniosłem ją. Spojrzałem na obrazki, bo tylko je mogłem zrozumieć. Na jednym z nich zauważyłem twarz starszej kobiety. Miała ona pełno zmarszczek, ale widać po nich było, że ta kobieta często się uśmiechała w swoim życiu. Pomyślałem, że musiała być ona zajebiście szczęśliwa. Wtedy przyszła mi do głowy pewna myśl. A co ze mną? Czy w przyszłości ktoś widząc mnie pomyśli to samo? Czy ja będę myślał o sobie, że spędziłem moje życie szczęśliwie? I co tak naprawdę sprawia, że człowiek czuje się szczęśliwy? Ja już mam mętlik w głowie. Myślałem, że Francja będzie dla mnie dobrą przygodą i super lekcją życia. Myślałem, że zajebiście jest w końcu zacząć dorosłe życie. Sądziłem, że tego właśnie pragnę! Nie wiedziałem wtedy jak bardzo się myliłem. Teraz do mnie dociera ile zostawiłem w Polsce. Odkryłem że to co tak naprawdę sprawia, że jestem szczęśliwy to po prostu bycie sobą. A ja byłem sobą tylko w Polsce. Przy dziewczynie, przy moim najlepszym przyjacielu, przy rodzicach, wśród moich ludzi. Tutaj muszę zostawić starego Maksa i stać się Maksymilianem. To będzie bardzo ciężkie i myślę, że właśnie zaczyna się mój okres gdy zamieniam się w dorosłego człowieka. Boję się tego. Nigdy nie chciałem dorosnąć. Źle że to dzieje się w takim zastraszającym tępie... Chciałbym by całe moje życie było szczęśliwe. Boję się że zgubię siebie gdzieś pomiędzy Maksem i Maksymilianem. Nie będę wiedział kim jestem. Zresztą już się zmieniam. Moja praca mnie bardzo niszczy. Totalnie straciłem motywację i zapał do pracy. Przychodzę do pracy marząc by mnie z niej zwolnili. Wychodzę z pracy czując się jak szmata którą codziennie zmywają podłogę z kuchni. Czuję się jak kompletne zero. Pierwszy raz w moim życiu, komuś udało się mi udowodnić że jestem bezużyteczny. I udało się to takiej osobie jak moja szefowa.
Spojrzałem na ulotkę jeszcze raz. Popatrzyłem na tę szczęśliwą kobietę. Zastanowiłem się nad swoim życiem. Pomyślałem o tym o czym myślałem wcześniej. Gdybym miał umrzeć w tej chwili, w której trzymałem ulotkę, co bym mógł powiedzieć o swoim życiu? Czy przeżyłem je szczęśliwie? Wtedy dotarło do mnie jakie życie jest ulotne. Naprawdę mogłem umrzeć w tej chwili. Nie wiem, mogłem zostać przypadkowo postrzelony, mogłem zostac przejechany, pobity, trafiony przez meteoryt, cokolwiek. Pomyslałem jaki jestem GŁUPI przejmując się tą pracą. Co tam że mnie gnoją, pomiatają. JA ŻYJĘ! To jest mój powód do szczęścia. Muszę być naprawdę kompletnym kretynem przejmując się tym co mówi do mnie ta kobieta. Tak naprawdę uświadomiłem sobie, że nie jestem zerem. Nie, nie ja. Nie jestem bezużyteczny. I tak napradę mogę powiedzieć, że jestem lepszym człowiekiem od niej. Mogę być dumny z tego, że nazywam się Kulicki! MAKSYMILIAN KULICKI! Ona może mi co najwyżej podskoczyć.
Przypomniałem sobie wtedy nazwę mojego bloga. Defeat Myself. Pokonać siebie. Po to tu przyjchałem. I nikt nigdy nie odbierze mi szczęścia. Nikt nie ma do tego prawa, a szczególnie moja szefowa. I tak naprawdę to ja mogę sprawić że ona będzie szczęśliwszym człowiekiem. Nich mnie szmaci, mam to w dupie. Ale bycie niemiłym dla siebie jest głupie. Dlatego nieważne co ona mi powie będę dla niej miły. A co mi tam. Będę się uśmiechał do niej tak często jak tylko będę mógł.
Chciałbym by ktoś siedział kiedyś na ławce w parku, znalazł ulotkę z moim zdjęciem i pomyślał 'Boże, jaki ten człowiek musiał być szczęśliwy'. Ja doo tego będę dążył. Znalazłem mój cel w życiu, nie chcę restauracji, nie chcę pieniędzy. Chcę tego co sprawi że poczuję sięszczęśliwy. I ty drogi rodaku, kimkolwiek jesteś pamiętaj. Traktuj każdy dzień jako dar dla Ciebie. Szkoda czasu na złe humory, jeżeli chcesz przeżyć swoje życie szczęśliwie to po prostu zrób to. Ja odkryłem że bycie szczęśliwym jest zależne tylko i wyłącznie on nas. Korzystaj z życia jak tylko się da!

Życzę wszystkim szczęścia. W życiu.

Au revoir!!!